برنامه مهارتهای زندگی مشتمل بر چندین مهارت اصلی و اساسی هستند

اهمیت خوردن صبحانه

خوردن صبحانه اولین توصیه برای افزایش کارآیی مغز است. بررسی ها نشان می دهد که تغذیه در قدرت یادگیری بخصوص در کودکان مؤثر است. به طوری که نخوردن صبحانه می تواند موجب کاهش میزان یادگیری آنان شود.

تمرکز حواس و میزان یادگیری در افرادی که صبحانه نمی خورند، به دلیل پایین افتادن قند خون مختل می شود. در شرایط ناشتایی کوتاه مدت طبیعی، گلوکز خون در سطحی ثابت نگه داشته می شود که بر عملکرد مغز لطمه وارد نشود و اگر مدت زمان ناشتایی طولانی تر باشد، نگهداری قند خون در سطحی که مغز قادر به فعالیت طبیعی خود باشد دشوارتر شده و در نتیجه یادگیری و تمرکز حواس مختل می شود.

نخوردن صبحانه در صورتی که ادامه پیدا کند و تبدیل به عادت شود، علاوه بر کاهش یادگیری باعث کمبود دریافت مواد مغذی روزانه فرد می شود که البته این کمبود در وعده های دیگر جایگزین نمی گردد.

نخوردن صبحانه باعث کمبود انرژی، پروتئین، ویتامین ها و مواد معدنی مانند کلسیم، فسفر و آهن در بدن می شود.

خوردن صبحانه می تواند به تثبیت میزان قند خون که اشتها و انرژی را تنظیم می کند یاری رساند. کودکانی که صبحانه می خورند در طول روز کمتر گرسنه می شوند و بنابراین از زیاده روی در خوردن پرهیز خواهند کرد.

مصرف صبحانه سبب رسیدن مواد مغذی و انرژی به بدن می شود و افرادی که صبحانه مصرف می کنند، انرژی بیشتری دارند.

البته اگر خوردن صبحانه تأکید داریم منظور صبحانه سالم است چرا که بعضی از بچه ها عادت دارند روزشان را با خوردن بیسکویت و شکلات شروع کنند که اصلاً صبحانه سالمی به حساب نمی آید.

تأثیر صبحانه بر کودکان

مطالعات نشان می دهد خوردن صبحانه به کودکان کمک می کند آمادگی ذهنی بهتری برای رفتن به مدرسه و حضور در کلاس درس داشته باشند اما گاه کودکان از مصرف صبحانه کامل صرف نظر می کنند تا هر چه سریع تر به مدرسه برسند، این دسته از بچه ها ممکن است که مدت طولانی را بدون غذا بگذرانند که نتیجه آن کمبود تمرکز در طی صبح و احساس خستگی و سردرد است. این عمل خود، به مصرف قطعات شکلات، بیسکویت و چیپس منجر می شود. بررسی ها نشان می دهند که وقتی کودکان بدون صرف صبحانه به مدرسه می روند، کم توجه، زودرنج و بی حال تر هستند. ترک خانه بدون خوردن صبحانه به از دست رفتن قوای تمرکز در ساعات پایانی صبح و به از دست دادن انرژی برای فعالیت ها و احساس زودرنجی در آنها می انجامد.

کودکانی که عادت به خوردن صبحانه ندارند، با گذشت چند ساعت از روز میزان قند خون شان کاهش یافته و از نظر عضلانی نیز زودتر احساس خستگی می کنند. چنین دانش آموزانی نمی توانند به خوبی روی مطالب تمرکز کنند و چنانچه به بازی بپردازند، کارآیی مناسبی نخواهند داشت. اگر والدین در صدد ترک این عادت نباشند فرزندان شان در بزرگسالی نیز میل به خوردن صبحانه نخواهند داشت.

چه غذاهایی برای صبحانه مناسب است؟

صبحانه حتما شامل شیر، پنیر، کره و مربا نیست بلکه میوه ها و آب میوه های طبیعی و تازه و غذاهایی مانند فرنی، شیربرنج، حلیم و عدسی که از ارزش غذایی بالایی برخوردارند نیز می توانند به عنوان یک صبحانه سالم و قوی تلقی شوند.

همچنین غذاهایی مانند نان و پنیر و گردو، نان و تخم مرغ، نان و کره و مربا به همراه یک لیوان شیر یک صبحانه مغذی و سالم به شمار می رود.

صبحانه در کشورهای مختلف

در نقاط مختلف دنیا از مواد غذایی متفاتی برای تهیه صبحانه استفاده می کنند. نان در همه جای دنیا جزو جدایی ناپذیر میز صبحانه می باشد. معمولاً انواع نان به همراه پنیر، تخم مرغ، کره و مربا، حبوبات، انواع میوه و آب میوه به عنوان صبحانه مصرف می شود.

در انگلستان، گوجه فرنگی، قارچ، ماهی و پودینگ به لیست غذاهای صبحانه افزوده می شود.

در چین مردم معمولاً از برنج پخته استفاده می کنند.

در ایران، صبحانه سنتی معمولاً شامل نان و پنیر و چای شیرین است.

در کشور کره، وعده صبحانه با وعده های دیگر هیچ تفاوتی در مواد استفاده شده ندارد.

حال با توجه به اهمیت صبحانه و تأثیر آن بر کودکان ذکر برخی نکات در خصوص عادت دادن کودکان به خوردن صبحانه ضروری به نظر می رسد:

1ـ سعی کنید کودک را صبح ها کمی زودتر بیدار کنید تا وقت کافی برای خوردن صبحانه داشته باشد.

2ـ اگر کودک صبح ها احساس گرسنگی نمی کند با مقدار کم صبحانه، یک لقمه کوچک یا یک لیوان آب میوه شروع کنید.

3ـ اگر کودک به خوردن صبحانه های سنتی مانند پنیر علاقه ندارد سعی کنید برایش خامه و یا مربایی را که دوست دارد تهیه کنید. خوردن ماست، میوه، شیر، کیک های خانگی هم از مواردی است که اگر امتحان کنید نتیجه بخش خواهد بود.

4ـ سعی کنید صبحانه را همراه کودک آماده کنید چرا که در این صورت این کار برای او به یک ماجرای بامزه تبدیل می شود، به این ترتیب کودکان عادت غذایی صحیحی را کسب می کنند.

5ـ با کمی حوصله و سلیقه میز صبحانه را متنوع تر بچینید.

6ـ از روزهای تعطیل هم غافل نشوید و همه با هم سر میز صبحانه بنشینید و به صبحانه هم مثل وعده های غذایی دیگر برای دور هم جمع شدن اهمیت دهید.

و در پایان یادآور می شویم که:

1ـ صبحانه فقط به کره و پنیر محدود نمی شود. اگر کمی خلاق باشید می توانید با امکانات موجود، بهترین میز صبحانه را بچینید.

2ـ نخوردن صبحانه نه تنها موجب کاهش وزن نمی شود بلکه کنترل رژیم غذایی را سخت تر نیز می کند.

3ـ با نخوردن صبحانه مواد معدنی لازم به بدن نمی رسد که این مهم را نمی توان با وعده غذایی بعد جبران کرد.

4ـ نخوردن صبحانه باعث می شود که بدن شما سعی کند مواد غذایی لازم را از وعده غذایی بعد تأمین و ذخیره سازد که خود موجب چاقی می شود.

میزان ساعات خواب برای دانش آموزان

خواب بخش مهمی از زندگی و برای حفظ عملکرد وسلامتی افراد حیاتی است.یک انسان بالغ برای برخورداری ازظرفیت عملکردی مناسب درطول روز،به ٨الی ٩ساعت خواب درطول شب باحداقل دوره های قطع شبانه نیازدارد.چرخه خواب وبیداری یکی ازچرخه های زیستی است که توسط عملکرد فیزیولوژیک بدن،درروشنایی وتاریکی،فعالیتهای کاری،تفریحی و…تحت تأثیرقرارمیگیرد.

خواب در بدن انسان نقش دینام ماشین را بازی می کند و باعث می شود پرانرژی باشیم. احتمالا با کسانی برخورد کرده اید که صبح ها برای انجام امور انرژی لازم را ندارند یا افراد افسرده ای که انگیزه انجام فعالیت را ندارند، معمولا کم انرژی هستند و به طور عمده مشکل خواب دارند یا به عبارتی خوب شارژ نمی شوند.

خواب بخش عمده ای از زندگی افراد را متشکل می شود، پس نگرانی افراد بر نوع و زمان خواب کاملا بدیهی است. برنامه ی خوابیدن افراد متفاوت بوده و ازآنجایی که دوران مدرسه طیف گسترده ای از تغییرات را در زندگی کودکان و نوجوانان پدید می آورد، به طبع ساعت خواب آن ها نیز نیازمند مدیریت صحیح است.

دوره ی مدرسه برای کودکان شما تغییرات گسترده ای را به همراه می آورد. از لباس های مدرسه گرفته تا وسایل، کلاس های جدید و در مهم ترین آن ها یعنی زمان خوابیدن مناسب که به طور بالقوه ای بر روی روال زندگی والدین نیز تاثیرگذار است. جالب توجه است که کودکان هرساله به همراه بالاتر رفتن سن، دگرگونی هایی را تجربه می کنند که باعث می شود برنامه ی هرسال آن ها با دوازده ماه گذشته متفاوت باشد.

خواب یکی از مهم ترین نیازهای انسان برای سلامتی است

دکتر ماریا ملندرز، پلمونولوژیست و متخصص خواب کودکان در مرکز کودکان جان هاپکینز در بالتیمور می گوید:

خواب موردنیاز انسان ها با توجه به افزایش سن آن ها تغییر می کند

طبق سخنان دکتر ملندرز، به طوری کلی دو نوع خواب وجود دارد:خوابیدن حرکت سریع چشم یا REM و خواب non-REM. وی بر این باور است که بسته به سن افراد مقدار صرف خواب آن ها در این دو مرحله متفاوت خواهد بود. او همچنین معتقد است که مراحل مختلف خوابیدن دارای توابع مختلفی هستند که ناشناخته باقی مانده اند.

وی همچنین تصریح کرد که وجود هر دو نوع خواب، برای یادگیری مطلوب لازم است؛ اما خوابیدن REM مخصوص کارکرد های شناختی، مانند خاطرات تثبیت شده و برای رشد و توسعه سیستم عصبی مرکزی است؛ اما خوابیدن غیر REM یا همان Non-REM، بیش تر حالت ترمیمی دارد. به بیانی دیگر، نوع دوم از خوابیدن به ما کمک می کند تا در طول روز بیدارباشیم و در هوشیاری به سر ببریم.

متاسفانه بسیاری از توصیه هایی که برای بهبود نوع خوابیدن ما ارائه می شود بدون توجه به سن ما هستند و بنابراین کاربردی عملی ندارد. برای مثال، ما تقلا می‎ کنیم که هر شب در یک زمان خوابیده و هرروز در یک زمان مشخص از خواب برخیزیم. زمانی از شب را برای استفاده از تلفن، لپ تاپ، تلویزیون و یا تبلت سپری می کنیم. همچنین گفتنی است که نور ساطع شده از صفحه نمایش موجب ازکارافتادن سطوح هورمون ملاتونین در مغز می شود و نهایتا خوابیدن ما را دچار آشفتگی می کند.

گفتیم که راهکارهای خوابیدن افراد باید متناسب با سن آن ها تغییر کند. در ادامه قصد داریم بهترین راهنمایی هایی برای الگو خواب فرزندان قبل و بعد سنین مدرسه ارائه دهیم.

الگوی خواب در دوره پیش دبستانی ( 3 الی 5 سال )

خواب واضح است که کودکان پیش دبستانی برحسب بازه ی سنشان به خوابیدن طولانی تری نیاز دارند. با توجه به گزارشی از موسسه ملی خواب، پیش دبستانی ها به 10 تا 13 ساعت خوابیدن در طول شب نیاز دارند.

دکتر ملندرز در این خصوص می گوید:
کودکان در این سن ممکن است کمی زودتر به رختخواب بروند چراکه زمان چرت زدن آن ها بسیار کوتاه است.

میزان مناسب ساعت خواب برای دانش آموزان چقدر است؟

اما این موضوع به هیچ نحو تضمینی برای خوابیدن آسان کودکان در این سن و سال نیست. اغلب هنگامی که والدین کودک شروع به آزمایش محدودیت های زمان خواب می کنند، فرزندان خردسال با پدیده ی بی خوابی مواجه می شوند.

طبق گفته ی کارشناسان مرتبط با خوابیدن کودکان، بچه های کوچک ممکن است برای نرفتن به رختخواب از بهانه ای مثل «من بغل می خواهم» یا «من به یک لیوان آب نیاز دارم» استفاده کنند.

کودکان پیش دبستانی برحسب بازه ی سنشان به خوابیدن طولانی تری نیاز دارند

الگوی خواب در کودکان مدرسه ای ( 6 تا 13 سال )

موسسه ی ملی خواب به کودکان در این سن توصیه می کند که در هر 24 ساعت 9 الی 11 ساعت خوابیدن را تجربه کنند. بر اساس اذعان دکتر ملندرز، اغلب کودکان در این سن و سال به مقدار توصیه شده برای خوابیدن شبانه شان عمل می کنند.

دکتر متخصص خواب کودکان در این رابطه می گوید:
در طول این دوره ی سنی، برخی از کودکان ممکن است با ترس در شب مانند از تاریکی دست وپنجه نرم می کنند. بنیان این مشکلات در دوره ی قبل مدرسه و تصورات وحشی کودکان در آن سن است. سایر مشکلات، نظیر کابوس نیز ممکن است بر خوابیدن کودکان در سنین مدرسه تاثیر منفی داشته باشد.

میزان مناسب ساعت خواب برای دانش آموزان چقدر است؟

کودکان و نوجوانان در این گروه سنی مقدار زیادی از زمان خوابیدن خود را در نوع موج آرام و یا خواب عمیق ( یک نوع خوابیدن غیر REM ) سپری می کنند. طبق گفته ی دکتر متخصص خواب، ازآنجاکه این نوع خوابیدن به حالت ترمیمی است، کودکان مدرسه در طول روز بسیار هوشیارتر هستند. این بدان معناست که اگر فرزند شما در کلاس سوم و یا چهارم است و گاهی در مدرسه به می خوابد، یک اعلام خطر برای عدم خوابیدن کافی اوست.

علاوه بر این، دکتر ملندرز اضافه کرد که خوابیدن کافی برای کودکان می تواند بر تمامی جوانب زندگی روزانه ی آن ها تاثیرگذار باشد. کاهش عملکرد فرزندان در صورت خواب کم تنها به مدرسه منتهی نشده و بر توجه، تمرکز، قدرت تصمیم گیری و حل مسئله نیز تاثیر گذار است. همچنین این بسیار حائز اهمیت است که کمبود خوابیدن کودکان امکان دارد باعث دمدمی مزاجی و حتی بیش فعالی آن ها شود.

اگر می خواهید از میزان خوابیدن کودکان و نوجوانان این سنی را تحت کنترل درآورید، لازم است برنامه خواب منظم و دقیقی بچینید که زمان خوابیدن روز های عادی هفته با تعطیلات آخر هفته تفاوت داشته باشد. البته تاخیر 1 تا 2 ساعته در طول یک هفته، جای نگرانی ندارد. خوابیدن کافی برای کودکان می تواند بر تمامی جوانب زندگی روزانه ی آن ها تاثیرگذار باشد.

الگوی خواب در نوجوانان ( 14 تا 17 سال )

 دکتر ملندرز زمان خواب توصیه شده برای نوجوانان را 8 تا 10 ساعت در طول شب عنوان کرد. اما متاسفانه مشخص شده که تنها یک سوم از تمامی نوجوانان جهان به اندازه ی کافی می خوابند.
نوجوانان در طول هفته به طور مزمن از میزان خواب موردنیازش محروم می شوند

دلیل کم خوابی و بی خوابی نوجوانان در این سن متعدد است؛ آن ها در طول روز فعالیت های زیادی ازجمله فعالیت های بعد مدرسه و تکالیف این چنینی دارند که باعث می شوند نتوانند شب را به موقع بخوابند. از سوی دیگر، برای رفتن به مدرسه مجبور هستند بسیار زودتر از خواب برخیزند.

همچنین در این سن، پدر مادر کنترل کم تری بر روی زمان خوابیدن فرزندان خود دارد که به خودی خود موجب کاهش خواب این قشر می شود.

علاوه بر این، ساعت بیولوژیکی نوجوانان زود خوابیدن را برای آن ها به امری دشوار تبدیل می‎کند. طبق گفته ی دکتر ملندرز، ساعت بیولوژیکی افراد در سن بلوغ به طور طبیعی دچار دگرگونی می شود که خوابیدن سر ساعت 9 را برای آن ها به امری غیرممکن بدلی می کند.

در ادامه ی این فرایند، چون زمان خوابیدن به تاخیر می افتد، وقت بیدار شدن نوجوانان نیز عقب میافتد. برای مثال حتی اگر او ساعت 11 شب به رختخواب برود، به طوری طبیعی ساعت 7:00 الی 9:00 صبح از خواب برمی خیزد اما عملا برای رفتن به مدرسه زمان بیش تری نیاز دارد.

به عنوان یک نتیجه گیری کلی، نوجوانان در طول هفته به طور مزمن از میزان خواب موردنیازش محروم می شوند.

اغلب نوجوانان در تعطیلات آخر هفته زمان کم تری را برای خوابیدن اختصاص می دهند. اگر برای مثال یک نوجوان که در شب های مدرسه 7 ساعت بخوابد، حدود 2 ساعت کسری خواب را تجربه می کند و این کسری در طول هفته به حدود 10 ساعت می رسد که امکان جبران آن در پایان هفته وجود ندارد.

ازآنجایی که نوجوانان همیشه خسته هستند، غیرعادی نیست که بعدازظهر، چندساعتی را بخوابند که همین خواب کوتاه موجب سخت تر شدن خوابیدن در شب شده و نهایتا یک چرخه‎ی خواب معیوب به وجود می آید.

صدالبته که نمی توان از نوجوانان صحبت کرد و حرفی از ابزار های نمایشگر به میان نیاورد. بسیاری از نوجوانان شب را با ابزارهای الکترونیکی خود می خوابند. حتی وقتی نیمه شب از خواب برمی خیزند به طور ناخودآگاه گوشی خود را چک می کنند. این اطلاعات توسط آزمایش ها از خواب نوجوانان به دست آمده اند.

در همین راستا، آکادمی اطفال آمریکا توصیه می کند که پدر و مادر اتاق خواب فرزندانشان را خالی از هرگونه ابزار نمایشگر کنند.

در پایان آنچه باقی می ماند اجتناب ناپذیر بودن خواب کم در میان تمامی اقشار جامعه است. کمبود خواب به دلایل مختلفی رخ می دهد که مهم ترین آن ها فعالیت های زیاد و البته ابزارهای الکترونیکی و ارتباطی است. امیدواریم با استفاده از مطالب قیدشده بتوانید الگو خواب مناسبی را طرحی کنید

بيشتر بازي‌هاي رايانه‌اي جهت سرگرمي طراحي شده‌اند و آموزش، هدفي فرعي در اين زمينه به شمار مي‌رود. در اين بازي‌ها، آموزش بيشتر پيرامون افزايش مهارت‌هاي فرد در بازي بهتر و دستيابي به اهداف بازي مي‌باشد. اما براي اين كه يك بازي رايانه‌اي بتواند جهت آموزش مورد استفاده قرار بگيرد بايد داراي يك استراتژي براي انجام اين كار باشد. اين استراتژي بايد در خلال كار رعايت شود و فرد به طور غيرمستقيم در جريان قرار گيرد. آموزش بايد به صورتي باشد كه فرد را ترغيب به يادگيري به صورت غيرمستقيم نمايد. اگر ساختار بازي به صورتي باشد كه فرد را ترغيب به يادگيري نمايد بهتر از آن است كه فرد با آموزش مستقيم روبرو شود و سپس جايزه بگيرد. آموزش بايد در ساختار بازي نهفته باشد تا مخاطب متوجه آن نشود. در نتيجه، اطلاعات دريافت شده بهتر در ذهن وي جاي مي‌گيرد. در طراحي بازي‌هاي آموزشي همواره بهتر است نكات زير مورد نظر قرار بگيرند.

بهتر است كه بازي آموزشي در قالب يك داستان آورده شود. به اين صورت مخاطب امكان مي‌يابد تا بر روي اعمال خود كنترل داشته باشد. به وي براي ايجاد خلاقيت فرصت داده مي‌شود.

بازي را بايد با توجه به گروه سني مخاطبان طراحي نمود. بايستي منحني سني مخاطبان و روند رشد ايشان را در طول بازي مدنظر داشت تا مخاطب با توجه به دانشي كه در طول بازي كسب مي‌نمايد نسبت به ارتقاء آموزشي خود اقدام نمايد.

فرصت‌هاي آموزشي بايد در ساختار بازي نهفته باشد. بازي بايد طوري طراحي شود كه فرد متوجه آموزش مستقيم نگردد.

بازي بايد به‌‌گونه‌اي‌ طراحي شود كه به مخاطب توانايي طراحي بازي را منتقل نمايد نه اين كه توانايي‌هاي هجومي و سركشي وي را تقويت كند.

بازي بايستي به سادگي شروع شود. بايد ابتدا اهداف بازي  براي مخاطب تشريح شود و سپس به تدريج وي وارد دنياي بازي گردد. نكات بازي بايد به تدريج در اختيار وي قرار گيرد و در هر بخش از بازي بايد يك نكته جديد براي آشكار كردن به مخاطب وجود داشته باشد.

قوانين و قواعد بازي بايد راحت باشد تا مخاطب بتواند در مدت زمان كوتاهي آنها را فرا گرفته و به ساختار بازي بپردازد.

مراحل انجام بازي بايد تا حد امكان كوتاه باشد تا در مخاطب انگيزه پيروزي را تقويت نمايد و نتايج اعمالش را به زودي دريافت كند. در نقطه مقابل بايد تعداد مراحل انجام بازي زياد باشد تا مخاطب را تحريك به ادامه بازي نمايد.

در جاهاي مختلف از بازي بايد از عناصر چندرسانه‌اي مانند رسانه‌هاي سمعي و بصري براي ايجاد انگيزه در مخاطب استفاده نمود. بكارگيري همزمان عناصر چندرسانه‌اي ميزان موفقيت پروژه­هاي بازي را چند برابر مي‌نمايد.

به مخاطب امكان داده شود كه بر روي ابزار آموزشي كنترل داشته باشد. كنترل بر روي ورودي‌ها، فرايندها و خروجي‌ها به مخاطب امكان بيشتري براي تعامل با بازي را ارائه مي‌دهد.

توانايي‌هاي متعددي از مخاطب تقويت شده و مورد آزمايش قرار گيرد. بايد در يك بازي جنبه‌هاي مختلفي از توانايي و استعدادهاي كاربر هدف قرار گيرد. در نتيجه هم مخاطب از ادامه بازي خسته نمي‌شود و هم مي‌توان به اهداف آموزشي بهتري دست پيدا كرد.

يكي از نكات مهم در طراحي بازي‌هاي آموزشي توجه به منحني يادگيري است. منحني يادگيري به ما مي‌آموزد كه چطور مي‌توان يادگيري يك موضوع را در فرد نهادينه و جاودان نمود. بنابراين لزوم تكرارهاي به موقع در عين تازگي مطالب ارائه شده از نكات ظريفي است كه رعايت آن، بازي را در حد قابل‌قبولي از استانداردهاي آموزشي قرار مي‌دهد.

به مخاطب اجازه داده شود تا از اشتباهات خود درس گرفته و به تصحيح عملكرد خود بپردازد. بنابراين فرد مي‌تواند در جريان بازي مرتب از اشتباهات خود درس بگيرد. اصولاً لازمه آموزش خوب، تكرار عمل سعي و خطا مي‌باشد.

بازي ايده‌آل از نظر آموزشي در هر زمان، مخاطب را با يك چالش جديد روبرو مي‌نمايد تا وي را به ادامه كار ترغيب نمايد. در عين اين كه مخاطب از چالش روبرو شده در شك به سر مي‌برد، نكات آموزشي به وي ارائه مي‌شود.

بهتر است كه بازي‌هاي آموزشي به صورت چند نفره و يا تحت شبكه طراحي شوند تا مخاطب فنون ارتباط گروهي و مشاوره با ديگران را نيز در حين كار ياد بگيرد. يكي از علل ضعف افراد در محيط‌هاي كاري، به علت نداشتن روحيه كار تيمي مي‌باشد. بهتر است كه كودكان را از سنين پايين با اين مهارت آشنا نمود تا اين روحيه در افراد تقويت شود.

پايان بازي بايد پاياني خارق‌العاده باشد تا مخاطب از بازي خود احساس رضايت نمايد. انگيزه دستيابي به اهداف موردنظر مي‌تواند مخاطب را ترغيب به ادامه بازي در نسخه‌هاي بعدي كرده و مطالب جاگرفته از بازي را در ذهن وي جاودانه نمايد.

بازي‌هاي آموزشي كه در كلاس مورد استفاده قرار مي‌گيرند داراي سبك‌هاي داستاني[1] خاصي مي‌باشند. در هر كدام از اين سبك‌ها، استراتژي خاصي جهت آموزش دنبال مي‌شود.  عناصر كليدي در بازي‌هاي عناصر ماجراجويي و حل مسئله مي‌باشند. بنابراين بازي آموزشي بايد به گونه‌اي طراحي شود كه اين عناصر را در خود داشته باشد تا با برآوردن حس كنجكاوي دانش‌آموز، وي را قادر سازد تا با مسائل درسي درگير شود و در حين اينكه از حل مسائل لذت مي‌برد به حل آن‌ها مبادرت ورزد.

بر اساس تحقيقات صورت گرفته، بازي‌هاي ماجراجويي بيشترين مخاطب را به خود جذب مي‌نمايند. بنابراين براي بالابردن تعداد مخاطبان بازي‌هاي رايانه‌اي بهتر است كه عنصر هيجان و غافلگيري در اين بازي‌ها گنجانده شود تا بتوان دانش‌آموزان را به صورت خودكار به سوي استفاده از اين بازي‌ها هدايت نمود.